دل تنها

داشتم فکر میکردم چقدر حیف خواهد بود اگه با کرونا بمیرم.

داشتم فکر میکردم ارزشمندترین چیز بین آدما شاید «ارتباط کلامی‌امن» باشه. یه چیزی که به شدت خلأش حس میشه.

این زیبا بنظر میاد که قضاوت نکنیم، همه رو درک کنیم، هیچ وقت تصمیم نگیریم، همیشه فک کنیم که راه درست معلوم نیست، همیشه فکر کنیم همه حق دارن، همیشه کنار بایستیم، هیچ وقت نتیجه نگیریم،
و بمیریم...

عمری به سر دویدم در جست وجوی یار
جز دسترس به وصل ویم آرزو نبود
دادم در این هوس دل دیوانه را به باد
این جست و جو نبود